Wystawy
Tamara Berdowska "Bezsenność"
…We wszystkich pokazywanych pracach, które korespondują między sobą będąc częściami mini cyklów zawierających warianty oparte na podobnym pomyśle, pojawia się charakterystyczne odwrócenie. Miejsce bieli w jednej wersji utworu zajmuje czerń w kolejnej, forma wypukła zamienia się z wklęsłą, kierunek odśrodkowy ze skierowanym do wnętrza, wrażenie zbliżania przemienia się w oddalanie, głębia w maksymalne wychodzenie do przodu… Swoistym wyzwaniem może stać się... Więcej
Dariusz Milczarek "Poczekalnia"
(..).Granica między światłem i cieniem jest jednym z najważniejszych wyróżników w malarstwie Dariusza Milczarka (…) Swoje kompozycje kreuje bazując na wykonanych przez siebie zdjęciach. Zaskakująca jest deklaracja autora gdy w fotografii widzi „możliwość zwolnienia tempa, zatrzymania zmienności”, co poza oczywistymi funkcjami tego medium i szaleńczego dynamizmu obrazowania zapowiada refleksyjność, zastanowienie, nawet kontemplację. W tej deklaracji posuwa się jeszcze... Więcej
Janusz Orbitowski "Ścieżki i ślady"
…Ascetyczne kompozycje sznurkowe (białe i czarna) wydają się minimalistycznymi wypowiedziami, w których prostota geometrii przenika się z delikatnością bardziej organicznych form, ład z potrzebą uchwycenia indywidualnej wrażliwości oka, umysłu, ręki. Tym razem zostały pokazane ich wielkoskalowe wersje. Można w nich widzieć nie tylko realizację wysublimowanych poszukiwań formalnych, ale też uogólnione wrażenia z nigdy dostatecznie niezgłębionego świata przyrody czy... Więcej
JACEK SROKA UMBANDA (BRAZYLIJSKA I POLSKA)
Umbanda*
Droga prowadząca z wyżyn Kurytyby nad Ocean Atlantycki, do Antoniny i Morretes, wije siępośród oszałamiającej kolorami i bujnością roślinności.
Malownicze i egzotyczne pejzaże, góry, doliny zmieniająsię wraz z wysokością:
im niżej - tym bardziej tropikalnie, im wyżej - tym surowiej, ale zawsze barwnie.
Wydaje sięnam, przybyszom z Europy, że uroda tego kraju nie ma granic.Więcej Joanna Karpowicz "L.A. Woman"
„W swoich obrazach Joanna Karpowicz wykorzystuje potencjał narracyjny Miasta Aniołów. Zagląda pod pierwszą warstwę opowieści by dotrzeć do tej, która wyłania się spod niej. Chwyta codzienną niecodzienność Los Angeles, jego urodę, jego paradoksy. Czy dociera do prawdy o tym miejscu? Dociera do czegoś bardziej istotnego. Do świadomości, że w tym dziwnym miejscu prawda nie ma żadnego znaczenia. Liczy się dobra opowieść. Każdy z obrazów Joanny Karpowicz to dobra... Więcej
TADEUSZ GUSTAW WIKTOR "EPITAFIUM DLA JANINY KRAUPE TRANSCENDENTY"
Jako ikonozof penetruję wielorakie estetyczne strefy Panobrazu, od skrajnie ekspresywnych-intuicyjnych, po uporządkowano-wyspekulowane. Jedną z nich włada mój Dionizos, drugą mój Apollo. Stąd bierze się, że tak powiem, poli-dualizm zarówno w sferze Formy, warsztatu, jak i treści wielu moich dzieł. Ale mam w dorobku takie prace, w których oba te nietzscheańskie pierwiastki świetnie się dogadują. Koegzystują ze sobą w pełnej, formistycznej i przesłaniowej... Więcej
DANIEL MRÓZ "POMNIKI NIEUCZESANE"
Krakowski jubileusz czy exegi monumentum?
Kpiarska tradycja, wywodząca się z Zielonego Balonika, celnie opisanaprzez Boya, tak chętnie przez ojca cytowanego, kazała mi zastanowić się nad przypadającym w tym roku jubileuszem stulecia urodzin autora pokazanych na wystawie rysunków.
Jak sam, gdyby żył, widziałby swoje dokonania — czy bardziej jako exegi monumentum, czy tak, jak to zjadliwie opisuje Boy w Krakowskim jubileuszu?
Pośrednią... Więcej
Leszek Oprządek "Czarne myśli"
Tak, o nowych rzeźbach Leszka Oprządka, pisze we wstępie do katalogu
dr Bożena KowalskaSą one … urodziwe już samym tworzywem, zapewne jeszcze starszym tradycją, niż ceramika, choć mniej od niej trwałym. Ten rzadki dziś tradycjonalizm materiałowy przy nowoczesności koncepcji artystycznej stanowi cechę szczególną twórczości Leszka Oprządka. Jego przyścienne obiekty z różnych gatunków drewna – lipy, świerku, sosny czy dębu – mają rozmaite... Więcej
JAN DOBKOWSKI "KSIĘŻYC I MOJA CZEREŚNIA"
Od 1982 roku mamy działkę niedaleko naszego domu i na tej działce, już w pierwszym roku użytkowania, zasadziłem drzewko czereśni, które przez lata wspaniale się rozrosło. Któregoś jesiennego wieczora w 2010 roku byłem na działce i obserwowałem z zachwytem tę czereśnię na tle olbrzymiej tarczy księżyca. Doznałem wtedy głębokiego uczucia jedności z całym... Więcej
EWA KURYLUK "CZŁEKOPEJZAŻ"
Głównym tematem juweniliów Ewy Kuryluk jest ogród natury - bujny i ulegający nieustannej transformacji gąszcz roślin, ludzi, ulubionych zwierząt i ptaków. Swoje przedstawienia człowieka jako bytu organicznie „wtopionego” w naturę nazwała artystka pod koniec 1967 roku „człekopejzażami”. Najwcześniejsze z nich bywają idylliczne, późniejsze, po śmierci ojca i Marcu 1968, już nie. Na drugim planie rozgrywają się, zminiaturyzowane,... Więcej
KATARZYNA KARPOWICZ "GENIUS LOCI"
Czym dla mnie jest Duch Miejsca?
Krakowskie szarości Olgi Boznańskiej. Meksykańskie kolory Fridy Khalo. Ziemiste tony Pauli Modersohn- Becker z Worpswede pod Bremą. Ogniste oranże "Wielkiego Kanionu" w Arizonie. Studium wegetacji w serii "Tunel", malowanej w zielonej Anglii - Davida Hockneya. Włoskie kolumny Giorgio de Chirico, rzucające długi cień leniwej siesty. Egzotyka mocnych barw z Tahiti kontrastująca z... Więcej
EWELINA KALISZCZUK "CIERPIĄTKA I DUSERY"
…Ewelina Kaliszczuk jest artystką nieco nieprzystawalną do swojego pokolenia, a może i epoki. Decyzja o poświęceniu się sztuce długo w niej dojrzewała, rozrastała się niczym kłącze pochłaniające co raz to szersze pokłady tożsamości. Czas, jaki poświęciła na studia u podstaw odmienne - neurobiologię - wpłynął bardzo mocno na wizualną stronę jej twórczości. Świadomość tkanek, nerwów, znajomość budowy ludzkiego organizmu dały jej... Więcej